عموپورنگ، نبض خاطرات چند دهه‌ی متوالی…

عموپورنگ! کماکان همه‌ی ما بدون استثنا اورا می‌شناسیم و با شنیدن نامش دنیای وسیعی از پاک ترین خاطراتمان را در ذهن تداعی می‌کنیم.
عموپورنگ، فردی است که مصداق واقعی یک انسان است! این را حضور او در تمام این سه دهه‌ی متوالی به تک تک ما ثابت کرده است.
نگاهش به دنیا، نگاهی است کم‌یاب! کافی است دوری در صفحه‌ی مجازی‌اش بزنید؛ متوجه‌ی این نگاه کم نظیرش خواهید شد؛ عموپورنگ الفبای زندگی را به شادی گره زده و صداقتش فرمول احوال نابی‌ است که در تمام وجودش پژواک شده است؛ و با حضورش این احوال ناب را به مخاطبینش نیز انتقال داده است.
البته مطمئنا او نیز مانند همه‌ی ما لحظات عجین شده با اندوه و دلتنگی های بسیاری را در زندگی تجربه کرده؛ اما چگونگی کنار آمدن با این لحظات است که او را متفاوت کرده است! آری آن پاکیِ جریان یافته در تمام هستی‌اش، صبری از جنس امید به او داده تا از آن دست‌انداز های بلند و کوتاهِ زندگی به سلامت عبور کند و دوباره با انگیزه‌ای نو شروعی دیگر را رقم بزند.
آقای داریوش فرضیایی که همه‌ی ما با نام عموپورنگ او را شناخته‌ایم، یک اسطوره است، اسطوره در لغت به معنی داستان است! بلی شخصیت بی مثل عموپورنگ نیز، درست قهرمان یک داستان است؛ داستانی که حقیقت دارد و ما از کودکی با آن انس گرفته‌ایم.
عموپورنگ یک اسوه‌ی عالی برای زندگانی است، برای اصلاح زندگانی بعضی از ما که سختی های روزمره‌مان را بر خوشی های آن غالب کرده ایم!
عموپورنگ همیشه به مزاح می‌گوید که هجده سال دارد؛ اتفاقا او درست می‌گوید چون صداقت و مهربانی‌اش دقیقا مانند ایام نوجوانی است؛ شوق و محبت جاری در چشمانش دقیقا مانند احوالات نوجوانی است.
من از حدود هجده سال پیش که دوساله بوده‌ام، بیننده‌ی برنامه‌هایش بوده‌ام و اکنون پس از گذشت این سال‌ها با دقت و نگاه متفاوتِ جدیدی بیننده‌ی، حضورش در سیما هستم.‌  من او را هرگز یک سلبریتی نمی‌خوانم! چون معنای سلبریتی در دنیای ما هنوز بین عموم صحیح تعریف نشده…

در پخش زنده‌ی صفحه‌ی مجازی‌اش(لایو) هر بار تعداد زیادی از دوستدارانش را به صورت رندوم و بداهه به لایو دعوت می‌کند و چقدر دیدنی است آن شوقِ نگاهشان! چقدر ناب است فرصتی که او به دوستدارانش می‌دهد!…

بگذارید ساده بگویم:«عموپورنگ، نبض خاطرات گروه عظیمی از ما است.»
اگر او نبود هرگز از دوران کودکی‌هایمان به آن شیرینی یاد نمی‌کردیم.
آری
از انسانی سخن گفتم که چیزی والاتر از رسالت انسانی‌اش را انجام داده.
داریوش فرضیایی برای مادرش یک فرزند است!
برای همکارانش یک هم‌مسیر!
برای دوستانش، رفیقی خوب!
اما برای همه‌ی فرزندان ایرانی، محبوبی است که در عمق عمق قلبشان جای دارد.
عموپورنگ فردی است که فرمول شادی را می‌داند.
او مشتق شادی را از تک تک ایام عمر می‌گیرد!

آقای داریوش فرضیایی، عموپورنگ محبوب ما؛ برقرار، مانا، جاوید و موفق باشید، آرزو می‌کنم دقایقتان با چاشنی آنچه آرزویش را دارید غنی باشد.

**آیلین عبدی** (هوادار و مخاطب همیشگیتان)

دوازدهم دی ماه هزار و چهارصد.