کتاب‌ها دنیایی زیبا و مختص زیستن در آرامش دارند.
به کتاب‌ها پناه ببرید.
گاهی خوب است همه‌چیز را رها کرد و به طبیعت رفت؛ بی‌شک طبیعت شنوای احوال ماست…
کسی نمی‌داند فردای روزگار متعلق به چه کسانی است اما من یقین دارم سهم کافی‌ای از آن متعلق به عشاق حقیقی دنیاست!
یقینا اگر بیست سال دیگر از هزار و چهارصد و یک صحبتی به میان بیاید من با تبسمی لطیف از آن یاد خواهم کرد.
اما در شروع سال هزار و چهارصد و دو تنها دلم می‌خواهد فریاد بزنم که از همین آغاز تا ثانیه‌های آخر و تا همیشه «سلامتی» اولین دعا و خواسته‌ی همه‌ی انسان‌هاست…
هنر چیست و چگونه یک انسان را در تله‌ی خود گرفتار می‌کند؟
چگونه یک هنرمند با میل باطنی خود، زهر هنر را می‌نوشد!؟
چرا تنهایی هنرمندان طالقت فرساست؟
خلوت های هنرمندان سرشار از چه چیزهایی است؟
چرا نباید رفتار هنرمندان را قضاوت کرد؟
مصداق هایی از شعر فخر رازی فیلسوف ایرانی که می‌گوید:«سرگشته چو پرگار همه عمر دویدیم، آخر به همان نقطه که بودیم رسیدیم.»
بِسمِ الله الرَّحْمٰنِ الرَّحيم
ن وَالْقَلَمِ وَمَا يَسْطُرُونَ
سوگند به قلم و آنچه می‌نویسند…
سوره مبارکه القلم آیه یکم
